ام البنین (س)؛ الگویی برای زنان جهان

ام البنین، مادر پسرانِ علی علیه السلام، بعد از عمری تلاش، شکیبایی و استقامت و صبر بر شهادت  مولا و چهار فرزند رشیدش، با دلی مالامال از محبت و عشق، راهی دیار دوست شد و در بقیع، آرامگاهِ نیکان، آرمید.

بعد از شهادت سرور زنان عالمیان حضرت فاطمه زهرا علیها السلام و پس از گذشت زمان نسبتا زیادی از این واقعه غم بار،  امام علی (ع) برادرش عقیل بن ابى طالب را که آشنا به انساب عرب بود، فرا خواند و از او خواست برایش همسرى از تبار سلحشوران بر گزیند تا پسر دلیرى براى مولا به ارمغان آورد که یار و یاور سالار شهیدان حسین بن على علیه السلام در کربلا باشد. ایشان نیز بانوی با فضیلت و شجاعی به نام فاطمه از خاندان با اصالت بنی کلاب را برگزید.

فضایل اخلاقی، کمالات انسانی، نیروی ایمانی، ثبات و پایداری، شکیبایی و بردباری، بصیرت و دانایی، نطق و سخندانی او را به شایستگی، بانوی بانوان کرده بود. حزام بن خالد بن ربیعة بن وحید بن کعب بن عامر بن کلاب پدر ام البنین است او مردی شجاع و دلیر و راستگو بود که شجاعت از صفات ویژه اوست.

وی از استوانه‌ هاى شرافت در میان عرب به شمار مى ‌رفت و در بخشش، مهمان‌نوازى، دلاورى و رادمردى و منطق قوی مشهور بوداز ویژگی‌ های بسیار مهم ام البنین، توجه به زمان و مسائل مربوط به آن است. وی پس از واقعه عاشورا، از مرثیه ‌خوانی و نوحه‌ سرایی استفاده کرده تا ندای مظلومیت کربلاییان را به گوش نسل‌ های آینده برساند.

وفاداری ام البنین به همسر بزرگوار خویش به حدی است که پس از شهادت حضرت علی(علیه السلام) با آنکه جوان بود اما به احترام آن حضرت و برای حفظ حرمت او، تا پایان عمر ازدواج نکرده و همسر دیگری را اختیار نمی کند. با آن که مدّتی نسبتاً طولانی (بیش از بیست سال) پس از آن حضرت زنده بود. آنگاه که «امامه» یکی از همسران آن حضرت (علیه السلام) توسط «مغیرة بن نوفل» که یکی از مشاهیر عرب است خواستگاری می شود با ام البنین در مورد ازدواج مشورت می کند، او در جواب می گوید: «سزاوار نیست پس از علی، ما در خانه دیگری باشیم و با مرد دیگر پیمان همسری بندیم.»

آن مادر فداکار، بعد از زینب کبری علیهاالسلام دارفانی را وداع گفت و در سیزدهم جمادی الثانی سال 64 هجری قمری به دیدار معبود شتافت و در قبرستان بقیع در کنار سبط رسول خدا، امام حسن(علیه السلام)، و فاطمه بنت اسد و دیگر چهره های درخشان شریعت محمدی(صلی الله علیه و آله) به خاک سپرده شد.

جای دارد به طور ویژه با این قلم و رویداد، از خواهر کریمه و علیا خودم ، سرکار خانم زهرا جعفری همسر جانباز و مادری والا مقام که سراسر عمرش را برای خانواده عزیز و ارزشمندش صرف نمود ، هیهات که در آخرکه به خاطر صدمات و آسیب های حملات شیمیایی در جنگ تحمیلی، مسبب آسمانی شدن دو فرزند رشیدش، سربازان امام زمان و پیرو ولایت عظمی حضرت آیت الله خامنه ای رهبر فرزانه ، محمدرضا و علیرضا قاسمی شد و هیچ گاه شاهد افتخار آفرینی آنان برای ایران اسلامی نشد.

تمام قد می ایستم و از این بانوی پر مهر  و عطوفت الگوی مقاومت و بردباری سر تعظیم فرود می آورم از زحمات بی بدلیش که برای مراقبت از همسر غیور ولایت پرورش داشت، ستایش کنم و بردستان مهربانش بوسه می زنم، خواهری که از این دنیا عشق به امام حسین ( ع)  و ارادت بی شمارش به رهبر معظم انقلاب اسلامی را تا ابدیت دارد و در قلبش زنده نگاه داشته است و در فزونی آن با لطف و محبت به دیگران، تداوم بخشید من همیشه از لطف و محبت تو خواهرم به خود و خانواده ام ممنون و سپاسگزارم. چه زیباست این اندازه مهرخداوند به بندگانش در این عالم هستی، با وجود تو و امثال تو ....

اگر از من بپرسند می گویم بزرگترین دل، بزرگترین قلب و بزرگترین شان و شخصیت مربوط به مادران شهید و همسران شهید و جانباز و ایثار گر است. آن ها هم می توانستند جلوی فرزندشان و همسرانشان را بگیرند، آنها هم می توانستند آن ها را از راهی بی بازگشت برگردانند اما این کار را نکردند چون می دانستند که انتهای این راه خداست که پذیرای عزیزانشان است. آن ها عزیزانشان را در راه خدا دادند.

و چه مناسب روز رحلت این بانوی بزرگوار که خود همسر و مادر شهید است به عنوان روز تکریم مادران و همسران شهدا انتخاب شد سزاوار است مادران، همسران و دختران با توسل به این بانوی عالمه و فاضله که زندگانیش همواره با بصیرت، شجاعت و نور دانش همراه بوده است، ایشان را الگوی عملی برای زندگی خود قرار دهند.

خودت را از هرآنچه غیر عشق او رها کردی

                                                                              خودت را نذر او کردی و از عالم جدا کردی